هفته گذشته سالن پژوهشسرای متقین برازجان شاهد برگزاری هشتمین نکوداشت فرزانگان دشتستان و آنهم نکوداشت معین البکاء و کارگردان برتر کشوری حاج حسن فخاری از فرهنگیان بازنشسته بود. قبل از مصاحبه از حال و هوای همایش برایتان بگویم. بعد از تلاوت قرآن توسط استاد حسینی از قاریان مطرح, حاج آقا مصلح امام جمعه محترم برازجان از بزرگترین تجمع مسلمانان در اربعین بیاناتی ارائه دادند و گفتند: شهرستان دشتستان بیشترین هیئت تعزیه را در استان داراست و این بیان کننده علاقه مردم این دیار به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است. در پایان هم از تلاشهای آقای فخاری قدردانی نمودند.
مدیر کل آموزش و پرورش, معاون حوزه هنری استان بوشهر از دیگر سخنرانان در این همایش بودند. میرشکار پیام قدردانی امام جمعه بوشهر از این پیر غلام حسینی را مطرح کرد. دکتر عباس قاسمی از اساتید دانشگاه و پژوهشگر حوزه تاریخ در رابطه با سابقه تعزیه در کشور و شهرستان دشتستان صحبت نمودند.
گوشه ای از تعزیه توسط استاد حسن فخاری با همکاری یکی دیگر از تعزیه خوانان گروه بر روی سن رفت که سکوت مطلق را در سالن به همراه داشت. بعد از اجرا پشت تریبون قرار می گیرد و از امام حسین (ع) می گوید. از تعزیه و ... هرچه دارم از پدر و مادرم و مراسم ائمه (ع) دارم که در منزل ما از مان دوران کودکی برپا می شد. آرزویم این است که هیچگاه از امام حسین (ع) جدا نشوم. در پایان با حضور مسئولین از وی تقدیر بعمل آمد.
در این قسمت بیوگرافی از این هنرمند خدمتتان ارائه می دهیم. امیدواریم توانسته باشیم حق مطلب را ادا نماییم. حاج حسن فخاری متولد سال 1337 در روستای درودگاه بود. . وی دوران ابتدایی را در درودگاه گذراند و مسیر آبپخش و سعدآباد را هر روز پیاده طی می نمود. تحصیلات راهنمایی و دبیرستان را پشت سر می گذارد و در سال 1358 وارد جهاد سازندگی و سال 1362 شغل مقدس معلمی را انتخاب و در سال 1373 ضمن تدریس در مدارس موفق به اخذ فوق دیپلم هنرهای تجسمی از تهران می شود. حسینیه اعظم درودگاه با قدمت 1290 ه . ق اولین خشت از روستای درودگاه بود که در سال 1361 بازسازی می شود و حاج حسن از همان کودکی پای منبر اهلبیت (س) می نشست و رشد پیدا می کند.
از کودکی با هنرتعزیه آشنا شده و در نوجوانی به تعزیه خوانی می پردازد. به علت علاقه فراوان و مطالعه در زمینه های مختلف هنر بازیگری در تعزیه مسئولیت اجرای تعزیه بصورت مجلسی را به عهده گرفته و با توجه به نبودن متن قوی قلم به دست گرفته و با مطالعه از انواع مجالس تعزیه, کتب مقتل و تاریخی؛ تعزیه ای بنام کاروان شهادت می نگارد و از راهنمایی های دوستان خود از جمله مرحوم حجت الا السلام اعتصامی و براداران رزمجو و حاج آقا مصلح امام جمعه محترم برازجان و از اشعار بزرگانی چون استاد دارند و میرشکار بهره می برد وی از همان ایام نوجوانی به نویسندگی علاقمند بود.علاوه بر آن به هنرخوشنویسی و نقاشی مشغول می شود.
با قلم خود نمایشنامه هایی را به تحریر می آورد از جمله نخلستان گم شده, مادر, آرزو, پسری مثل بابا, دخترک رخت شو, عشق نافرجام, نماز عشق, فریاد در سکوت, ید بیضاء, عروس جنگل, دوم محرم, یاس کبود, پرواز تا ملکوت و شب سیزدهم. تعزیه هایی از جمله امام علی(ع), امام حسن(ع), کاروان شهادت, خطبه خون, طفلان مسلم, جنگ احد, خروج مختار و ... را کارگردانی نموده است. جدیدترین ورقهای ماندگار او رهگذر عشق نام دارد و در کارنامه خود پاسداشت کشوری بعنوان برترین معین البکاء کشوری, مقام دوم کشوری در اجرای گروه, دیپلم افتخار نویسندگی, بازیگری و کارگردانی در استان و ... را رقم زده است.
در استان و شهرستانهای کشور عزیزمان از جمله زاهدان, کرمان, اراک, نی ریز فارس, شیراز, فسا, کرمانشاه, بوشهر, جزیره خارگ, دیلم, گناوه و... برنامه هایی را در دید عموم به نمایش گذاشته است.
اکثر کارها برای چندمین بار اجرا می شد. استاد حسن فخاری موفقیت خود را در تشویق خانواده جهت شرکت در مراسمات مذهبی, بهره جستن از نقد پذیری بزرگان, مطالعه, تمرین, هماهنگی اعضاء گروه, همراهی مردم و هیأت ها, الخصوص هیأت تعزیه ثارلله درودگاه و مخصوصاً بچه های گروه تعزیه می داند.
نام بچه های گروه را بیان اما از اینکه ممکن بود اسم عزیزی از قلم بیفتد پوزش طلبیدند. حاج حسن از زحمات شبانه روزی بچه های تعزیه می گفت. از همکاری مردم روستای درودگاه. از حسینیه اعظم ودرودگاه در خشم کهنه, جِردی, علی محمدخانی, حاجی آقایی و بیرمی. از برخی نخیلات که هنوز بنام امام حسین (ع) در خشم کهنه تل خاکی موجود می باشد. از نقش خواهران در تعزیه پرسیدم استاد از مریم رنجبر و رقیه دبیرانی و دیگران در ایفای نقش حضرت زینب و... یاد می کرد. در لابلای صحبتش مرتباً از همکاری در عمران حسینیه اعظم, زمین , خانه تعزیه و کلاً جایگاه تعزیه در روستا می شنیدیم و به گفته وی محل اجرای تعزیه از لحاظ رفاهی در کشور بی نظیر است که آن را حاصل تلاش زنان, مردان و بزرگ و کوچک و حمایت برخی مسئولین می داند. و حمایت مسئولین جهت تکمیل آنجا را درخواست نمود.از خاطرات پرسیدیم. از اجراها و هیئت تأمین قبل از اجرا که جلسه می گرفتند و نحوه و چگونگی اجرا را خواستار می شدند.
از زبان استاد می خوانیم. یادم می یاد بعد از جلسه هیئت تأمین مسئول برگزاری خواست پذیرایی نماید. قبل از پذیرایی گفت بعنوان تبرک اول از نقش امام شروع می کنم و به سرغ من آمد. من حرفی نزدم. دوستان کنار من با بخند به او رساندند که اشتباه شده است. ولی او قبول نمی کرد و اسرار داشت نقش امام را من بازی نمایم. رفتم صحنه را بررسی و جای چادرها را نشان دادم. میکروفن را به دست او دادم تا بموقع دست بازیگران برساند و گفتم بقیه ثابت در جاهای خود باشد. لباسها پوشیده شد. نقش شمر را داشتم و غرق در احساس و اجرا . چهره ام غیرعادی بود. آمد میکروفن را به من دهد اما می ترسید و عقب عقب می رفت. بعد از اجرای تعزیه گفت شمر را به من نشان دهید. بچه ها گفتند همان کسی است که پدیرایی را بعنوان تبرک از او شروع کردید. گفت؛ چهره اش طور دیگری شده بود و در بعضی جاها احساسی می شد. خلاصه آن مسئول به قصد دعوا طرفم آمد که با کمک انتظامات در میان آنها به مکان امنی رفتم. پایان گزارش
منبع : جانا
دیدگاه (0)
ارسال دیدگاه