دورودگاه را دریابید

طبق سالهای گذشته پل روستا غرق شد. خبری تکراری برای اهالی روستای درودگاه که دیگر یک امر طبیعی شده است. هر چند هم قطارانش در این سالها از گزند سیل در امان نماندند و خسارات دیده و حتی سقوط کردند اما با این حال پل درودگاه که نماد وحدت و همدلی اهالی است همچنان استوار ایستاده است

به نظر من آنچه پل روستا را از ابتدای ساخت در سال 1356 تاکنون زنده نگه داشته، همدلی و وحدت است که ملات اصلی این پل را تشکیل می دهد، این پل سالهاست شاهد خوشی ها و ناخوشی ها اهالی است، این روزها امّا پل درودگاه حال و روزگار خوشی ندارد و هر مسئولی هم که به دیدنش آمد عکسی به یادگار گرفت و وعده سرخرمنی هم داد و بعدها هم شد نماینده و... .

راستی این پل گزینه خوبی برای تبلیغات و انتخابات هم هست و امروزه پل وحدت و همیاری کمی تا قسمتی آسیب دیده و نیاز به وحدت و همیاری و همدلی دوباره دارد.

این پل زخم هایی بر تن دارد که راوی سختی ها و رنج های اهالی روستاست، چند سال پیش که آب رودخانه بالا آمده بود و سریال تکراری غرق شدن پل روستا روی داد حتی لوله آب شرب اهالی که به وسیله همین پل به روستا می رسید را هم سیل برد، نمی دانم در آن پیکار سه جانبه بین سیل رودخانه، لوله آب شرب و پل روستا چه گذشت اما می دانم پل روستا تا آخرین لحظه مقاومت کرد و دست از یاری لوله آب شرب اهالی برنداشت زیرا او نماد وحدت و همدلی اهالی روستا است با این حال لوله آب در این پیکار سقوط کرد و از یار خود جدا شد و در بستر رودخانه افتاد تا آب شرب اهالی برای چند هفته قطع باشد. مردم روستا در کنار دو رودخانه مدتی آب شرب برای خوردن نداشتند و این باعث رنجش پل شده بود چرا که او سیراب از آب بود و اهالی تشنه آب!!!

با این مقدمه بهتر است نگاهی به داشته های این روستای تاریخی و فرهنگی داشته باشیم:

روستای درودگاه در عاشورا و تاسوعای حسینی با دو هیأت عزاداری پذیرای بیش از 15 هزار نفر از ایرانیان است

در نوروز هر سال و در دیگر ایام سال پذیرای صدها گردشگر و علاقه مند به تاریخ و فرهنگ کهن ایران اسلامی است.

روستای درودگاه از روستاهای هدف گردشگری در استان بوشهر است

علم گردانی روستای درودگاه در میراث معنوی ایران ثبت شده و دو اثر ثبت شده دیگر یعنی امامزاده شاه قطب الدین حیدر و کاخ هخامنشی بردک سیاه را در فهرست آثار ملی ایران دارد،

روستای درودگاه 14 شهید را تقدیم اسلام و ایران نموده است، این در حالی است که سابقه مبارزاتی مردم روستا به بیش از یکصد سال پیش باز می گردد آن جایی که در مقابل انگلیسی ها به رهبری حاج سید محمد حسن موسوی (مجتهددرودگاهی) حضور یافتند،

روستای درودگاه روزگاری به عنوان مرکز بخش زیراه در میان روستاهای اطراف مطرح و صاحب جایگاه ممتاز بود. روستای درودگاه به گواه منابع تاریخی بعد از زیراه مرکزیت داشت و موقعیت جغرافیایی و اقتصادی آن موجب مهاجرت اقوام مختلف به آن بود، با این تفاسیر درودگاه همچنان در پی رسیدن به آن شکوه گذشته است. اما مشکلاتی سخت و جانکاه و البته نفس گیر امانش را بریده است. از جمله:

مشکلات آبیاری نخیلات

وضعیت نامناسب راه روستا درورودی و مسیر کم عرض روستای جتوط

وضعیت ناهموار مسیر دسترسی به کاخ هخامنشی بردک سیاه

وضعیت اینترنت adsl

وضعیت سالن ورزشی که پس ازگذشت سالها اززمان کلنگ زنی هنوز افتتاح نشده

وضعیت درمانگاه و امور بهداشتی

وضعیت شهرشدن باتوجه به جمعیت روستایی و جغرافیایی

نیازبه درمانگاه

نیاز به پاسگاه باتوجه به پیگیریهای فراوان شورا و دهیاری با توجه به جمعیت

وضعیت پل بسیار خطرناک زهکش ازسمت جتوط که بارها شاهد سقوط افراد با وسایط نقلیه و صدمات و جراحات جبران ناپذیر افراد بوده ایم.

و و و و .....

و این پرسش که چرا هرپروژه ای به دورودگاه میرسدباکمبوداعتبارمواجه می شود؟؟!!

با این همه روستای ما هم بسیار محجوب است، آبروداری می کند، خم به آبرو نمی آورد... .این روزها درودگاه نیازمند یاری و همکاری و همدلی مسئولان است. آیا یاریگری هست تا درودگاه را دریابد؟؟

لطفا منتشر نمایید تا بدست مدیران و مسولان استانی و کشوری برسد